Heyecan ve telaşla herkes hediyelerini seçmiş özenle paketlemiş belki üzerine küçük bir not baba seni çok seviyorum diye...Bugün herkes doğumuna vesile olan hayat boyu yanında olucak kahramanlarının yanında olucak,kimi kabir ziyaretlerine koşucak ben geldimm babam diyecek,kimi ellerini öpme şansına sahip günaydın babacığım günün kutlu olsun diyecek.Kimi de benim gibi her yıl olduğu gibi güne hüzünlenerek uyanacak,hayel kuracak babam olsaydı ne alırdım diye düşünür,elini öpüşü kokusunu içine çekişini hayal edip kısa da olsa o mutluluğu yaşar..
6 yaşımda ayrılmışız,18 yıl oldu her yıl aynı hüzün sarar beni.Sevmiyorum bugünü,içten içe kıskanıyorum çünkü parklarda evlerde baba-kız görmeye dayanamıyorum.İçim acıyor,ben babamın ellerinden tutup parka gidemedim,nazlanamadım mesela hiç,baba eve gelirken bana şeker al diyemedim.Birlikte uyuyamadık hiç mesela,saçlarımı okşatamadım,annem yaramazlık yaptığım da''akşam baban gelsin seni ona söyleyeceğim''diyemedi...
24 yaşındayım,her geçen gün daha çok koyuyor yokluğu,neden biz neden ben...
Yok yok cidden yerine kimseyi koyamıyorsun,onun gibi olmuyor işte.Hayat boyu içinde kalacak duygular yaşayamadıkların özlemlerin seninle gelicek çoğalıcak üstelik azalmıycak hiç.
Ahh be Babam;sende benim gibi özlüyor musun acaba,yok hayır özlesen kızımmm derdin arardın dimi.
Bize ne oldu böyle baba,sen nezaman böyle katı oldun.
3 günlük dünya değil mi babamm,bu özlemlere değer mi bu hasretliğe değer mi bu kırgınlığa.
Neyse neyse;
18 yıllık baba özlemimin günüymüş kutlu olsun.!
