Konuşamıyoruz diyorum,yüzüme bakıyor...farkındayım ki beni yine anlamıyor.Ne oldu diyorum bize ne oldu,aldığım cevap yine sessizlik oluyor.
Böyle gidersek diyorum..Yüzüme bakıyor.bir kelam etmekten yine kaçınıyor,sahi ne yapmaya çalışıyor.
İçim daralıyor,öfkem büyüyor,kendimle konuşmalarım başlıyor aklımda milyonlarca sorular,cevapları da yine kendim veriyorum..Olasılıkları hesap ediyorum,olabilecekleri...
Yok bu sessizlik beni bitiriyor,içimde kalan son cümleleri kuruyorum kendime,
peki şimdi ben de susuyorum,
damla damla kaybediyoru(z)m farkındayım ama izlemek düşüyor payıma...
Tüm çabam boşa...
