Az önce bir arkadaşımla görüştüm...Bloğumdan bahsetmiştim.
Hayırlı olsun dedi,okumuş sağolsun.
Sonra kusura bakma ama kim okuyacak yazdıklarını dedi?
Yanlış anlama ama biz millet olarak okumayı sevmeyi ki,boşuna vakit kaybı değil mi bu yaptığın dedi.
Olsun dedim...Varsın kimseler okumasın,ben içimi dökeyim özgürce klavyemi kullanayım,
canım çıkana kadar beynim zonklayana kadar yazayım rahatlayayım yeter dedim.
Bana güldü...ve şöyle dedi;
Facebook ve twitter gibi paylaşım siteleri dururken kimse gelipte yazı mazı okumaz zahmet etmez!
İnsanların çoğu o formattaki sitelerde eğlenme,zaman geçirme yöntemi bulmuşken
senin ki vakit kaybından başka birşey değil.
Tamam abicim okumasınlar allah allah,
illa birileri saçmalayışlarımı okuyacak değil ya...
Facebookmuş,twitter'mış bunlar beni bağlamaz.Bende kullanıcıyım ama blog yazarlarını takip etmektende vazgeçmedim hiç.
Okumayı seviyorum,farklı yürekleri anlamaya,tanımaya çalışmaya meraklıyım.
Okurken düşünmeyi,gülmeyi,hüzünlenmeyi,aşklarımı düşünmeyi,ülkemin halinin ne olacağı hakkındaki görüşler vs...Bunlar hoşuma gidiyor.
neyse uzattım iyice,
illa birilerinin okuması,takipcisi olmasımı gerekiyor yazdıklarımızın.
Oysaki hepimizin 'Günlükleri' gizli yazılmazmıydı?
Farzedin ki blogcularda bir günlük yazarı!
4 yorum:
benimde bir blogum var ve hiç kimse okumuyor diye üzülüyorum...Bu yazıyarastlayınca yalnız olmadıgımı anladım ne yalan söyleyeyim mutlu oldum sanki :)
Sosyal paylaşım siteleri bloggerlara destek oluyor aslında..
Ben twitter ve facebook'da blogumu yazılarımı online olarak tanıtıyorum.
Okuyucularla etkileşime geçiyorum.
Arkadaşının kafası pek çalışmıyormuş ,yazabilmenin gücüne de sahip değil belli ki..
beni yazmaya başladığım ilk ay sadece 9 kişi okuyordu :)
herşey zamanla..
şimdi ben okuyorum yazdıklarını başka bir gün yeni misafirlerin de olur.. yeter ki sen yazmaktan sıkılma ;)
.......
Yorum Gönder